بزرگ کردن سینه (پستان) و جراحی پلاستیک سینه ها

چگونه بهترین اندازه پروتز سینه را برای اندام خود انتخاب کنیم؟

پروتز سینه  یکی از روشهای جراحی زیبایی سینه می باشد که انواع و اندازه های مختلف دارد و هر فردی این شانس را دارد تا به راحتی اندازه دلخواه خود را انتخاب کند.اکثر بانوان بر طبق اندازه ی سینه بندهایشان اندازه ی پروتز سینه خود را مشخص میکنند. باید در نظر داشت که پروتز سینه با اندازه های مختلف در زمانهای مختلف نتایج متفاوتی ایجاد می کند. مهمترین رمز انتخاب اندازه پروتز سینه این است که این سینه به طور کلی به افراد ظاهری موزون تر و مناسب تر بدهد و با خواست فرد یکی باشد. در هنگام مشاوره دکتر جراح اندازه های سینه و قفسه ی سینه ی بیمار را می گیرد تا اندازه مناسب پروتز را برای اندام بیمار بدست آورد. بعلاوه با این اندازه گیری ها ظاهر فرد را با بهترین اندازه ی سینه تصور می کند و در نظر می گیرد.

نکته ی مهم آن است که نهایتا عامل محدود کننده در انتخاب اندازه ی سینه فضای در دسترس در زیر سینه ی شماست . به یاد داشته باشید، همانطور که حجم هر نوع پروتز افزایش می یابد،به پهنای آن هم اضافه می شود. بنابر این اگر شما پروتزی را انتخاب کنید که بیش از اندازه بزرگ باشد، لبه ها و کناره های آن نیز ممکن است از اطراف بافت سینه ی اصلی بیرون بزند و حتی تا گودی زیر بغل نیز برسد. این حالت برای بیشتر مردم غیر مطلوب است. علاوه بر این امکان چروک ، چین خوردگی و دیگر مشکلات نامطلوب طولانی مدت نیز افزایش می یابند. چون بیشتر بانوان نقطه نظرات واقع بینانه ای از چیزی که می خواهند دارند؛ بنابر این بسیار کم پیش می آید که جراح سینه نتواند انتظارات بیمارش را بر آورده کند.

آیا گذاشتن پروتز سینه احتمال خطر سرطان سینه را بالا میبرد؟

تا کنون مدرکی دال بر ایجاد سرطان به دلیل استفاده از پروتز سینه وجود نداشته است.در مقابل مطالعات اخیر نشان داده اند که بانوانی که از پروتز سینه استفاده کرده اند نسبت به جمعیت کلی ( 30 %) کمتر دچار سرطان سینه می شوند.

آیا ارتباطی بین پروتز سینه و تاخیر در تشخیص سرطان سینه وجود دارد ؟

اما موضوعی که از اهمیت بالایی برخوردار است در مورد پروتز های سینه امکان به تأخیر افتادن تشخیص سرطان سینه با پروتزسیلیکون و یا پروتز پر شده با آب نمک می باشد. باید در نظر داشت که این ماده ها حاجب هستند(ماده حاجب:اشعه و پرتو ها را از خود عبور نمیدهد)، ای نکته به این معنی است که این نوع از پروتزها مانع دیدن بافت اصلی سینه در درجات مختلف مامو گرافی می شوند.

اگرچه تکنیک های مامو گرافی در چند سال اخیر پیشرفت کرده اند و رادیوگراف متخصص می تواند تا جایی که ممکن است قسمتهایی از سینه ی اصلی که زیر پروتز سینه پنهان است را ببیند. باید بدانید که تنها 10 تا 20% سرطان های سینه بوسیله اشعه ی ایکس قابل تشخیص هستند . بنابراین بیشتر سرطان های سینه هنوز هم توسط خود فرد یا با معاینات بالینی توسط پزشک متخصص قابل تشخیص می باشند. در این رابطه بیشتر پزشکان بالینی احساس می کنند که پروتز سینه عملا می تواند عمل معاینه از طریق لمس کردن را ساده کند. خانمی که پروتز سینه دارد باید همان برنامه ی ماموگرافی منظم که بانوان دیگر دارند را داشته باشد.

تکنسینی که کار رادیو گرافی را انجام میدهد باید مطلع باشد که فرد دارای پروتز سینه است و بنابراین نماهای خاص برای رادیولوژی مناسب خواهد بود.در کل پروتز های سینه کار رادیولوژیست را سخت تر می کنند؛ البته مانع انجام رادیولوژی نمی شوند.

ماندگاری پروتزهای سینه چگونه است؟

همانند تمام محصولات ساخت دست انسان، پروتز های سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. علی رغم اینکه پروتز های سینه بسیار قوی و مقاوم هستند(حتی در برابر فشار)،ولی مستعد کهنه شدن یا فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر پوسته ی خارجی یا پوشش پروتز سینه سرانجام کهنه و نازک شده و درنهایت از بین می رود. اگر چنین اتفاقی بیافتد مواد پروتز به بیرون تراوش پیدا می کند. این حالت معمولا متلاشی شدن یا تراوش یا پارگی پروتز سینه نامیده می شود .گرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل است.گاهی فردی ممکن است تشخیص دهد که سینه اش کمی صاف شده و یا شکل آن تغییر پیدا کرده است،اما به ندرت قابل توجه و دید است. به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد . همانطور که پیشتر بیان شد،هر کپسول یک نوع کیسه ی بیولوژیکی را تشکیل می دهد که هر نوع پروتز سینه را در بر می گیرد.بنابراین بعد از اینکه از پروتز سینه تراوشی رخ داد، مواد درون آن هنوز در همان مکان بوسیله ی کیسه ی خود بدن یا کپسول باقی می مانند.اگرچه علی رغم تشخیص مشکل آن از نظر کلینیکی، به لطف وجود سونوگرافی (اولتراسوند) بیشتر اوقات قادر به دسترسی دقیق به شرایط هر نوع پروتز سینه در مواقع لزوم، وجود دارد.

گراف ها و تصاویر زیادی وجود دارد که بیان میکند که در انتها هر نوع پروتز سینه قبل از اینکه خراب شود چقدر باقی می ماند. یک نمودار میانگین حدود 20 سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان اشخاص مختلف تفاوت دارد، بنابراین بانویی که ورزشها و تمرینهای فیزیکی زیادی انجام می دهد سینه هایش حرکت زیادی میکنند. افرادی نظیر مربیان ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و …افرادی هستند که به طور طبیعی پروتز سینه شان در یک دوره ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شود.در نگاه اول منطقی است فرض کنیم و بدانیم که پروتز های سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابر این توصیه می شود که به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب از حالت و موقعیت پروتز های سینه ی خود 10 تا 15 سال پس از عمل جراحی به طور مرتب مورد معاینه قرار گرفته و یا سونوگرافی نمایید.

عمل جراحی پروتز سینه شامل چه مواردی میشود؟ اولین و مهمترین اصل در عمل جراحی بزرگ کردن سینه ایجاد یک جیب پشت سینه ی اصلی است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت؛ اگرچه جزئیات بسیاری در رابطه با این عمل جراحی وجود دارد که از قبل لازم است افراد آن را بدانند و با آگاهی اقدام به جراحی سینه بکنند.

برای عمل جراحی سینه چه نوع برشهایی لازم است؟

به طور کلی سه نوع برش جراحی برای جاگذاری کردن پروتز سینه وجود دارد:

در برش زیر سینه ای که بیشتر استفاده میشود ، در زیر سینه در قسمت خط یا چین سینه ایجاد می شود. طول برش حدودا” 4 سانتیمتر است . این برش معمول ترین و رایج ترین برش است و چین طبیعی خود سینه معمولا به خوبی جای زخم سینه را پنهان می کند. البته این نوع زخم همیشه توسط لباس پوشیده می شود؛ چون در این نوع برش دسترسی مستقیم به فضایی که پروتز سینه قرار خواهد گرفت ایجاد می کند، اندازه و شکل جیب مهم است و موقعیت و مکان قرار گرفتن پروتز سینه ی درون جیب دقیقا کنترل می شود.

یک روش دیگر برش پوست تیره تر اطراف لبه و کناره ی نوک سینه میباشد که در اطراف و دور لبه ی آن ایجاد می شود. اشکال این برش آن است که توسط هیچ چین پوشیده و مخفی نمی شود و جای زخم ایجاد شده ممکن است ایجاد اختلال در شیر دادن مادر به فرزند بکند.

روش سوم برشی است که روی یکی از خطوط چین زیر بغل ایجاد می شود؛این برش کمتر استفاده می شود چون پیدا کردن مکان مناسب برای پروتز سینه در بعضی بیماران سخت تر است و ممکن است در آینده مشکلی بوجود آید و به یک برش اضافی روی سینه احتیاج باشد. اگرچه بعضی بیماران فکر می کنند که این روش کمتر از همه قابل رؤیت است، ولی در حقیقت این موضوع همیشه درست نبوده است،مخصوصا وقتی لباس بدون آستین پوشیده باشید ناحیه ی زیر بغل مشخص است. به خاطر داشته باشید که جای زخم همیشه وجود خواهد داشت و این ارتباطی به محل برش ندارد. به طور نرمال جای زخم ها کاملا و به خوبی بهبود پیدا کرده و به مرور زمان کمتر قابل رؤیت خواهند شد اگرچه هیچ جراحی نهایتا نمی تواند ظاهر هیچ زخم بخصوص را پیش بینی کند.